Κάτουλλος 36

Χρονικό του Βολούσιου, χαρτί χεσμένο,

το τάμα εκπλήρωσε του κοριτσιού μου:

τι στην ιερή την Αφροδίτη και τον Έρωτα

έταξε, αν πίσω της γυρνούσα και σταματούσα

λάβρους να εκσφενδονίζω ιάμβους

να δώσει στο βραδύποδα θεό

να γίνουν παρανάλωμα μαζί με ξύλα άμοιρα

του χείριστου ποιητού τα εκλεκτότερα γραπτά.

Κι αυτά θεώρησε ως χείριστα η κοπέλα

κι έταξε στους θεούς με χάρη και φινέτσα.

Τώρα, ω συ απ’ το γαλάζιο πέλαγο αναδυομένη,

που στο ιερό Ιδάλιο και στους Ουρίους τους ανοιχτούς

και στην Αγκόνα και στην αμμώδη Κνίδο

κατοικείς, στον Αμαθούντα, στους Γολγούς,

και στο Δυρράχιο, το εμπόριο της Αδρίας,

του τάματος κάνε δεκτή την εκπλήρωση,

αν άχαρο και άκομψο δεν είναι.

Μα εσύ στο μετάξυ στις φλόγες να καείς,

γεμάτο χωριατιά και χοντράδες
χρονικό του Βολούσιου, χαρτί χεσμένο.