Κάτουλλος 14Α

Αν πιο πολύ απ' τα μάτια μου δε σ' αγαπούσα,
γλυκύτατέ μου Κάλβε, γι' αυτό το δώρο σου
θα σε μισούσα με του Βατίνιου το μίσος.
Τι σου 'χω κάνει ή τι σου 'χω πει
κι αλύπητα με ρήμαξες με τόσους ποιητάδες;
Κακά πολλά και συμφορές να δώσει ο θεός
σ' αυτόν που τέτοιο συρφετό ανόσιο σου 'χει στείλει.
Αν όμως, όπως υποπτεύομαι, αυτό το φίνο και ψαγμένο
εύρημα ο λόγιος ο Σύλλας σού το 'δωσε για δώρο,
παράπονο δεν έχω, όλα ωραία και καλά,
μιας και οι κόποι σου δεν πήγανε χαμένοι.
Μέγας είσαι Κύριε, απαίσιο και ανίερο βιβλιαράκι.
Σίγουρα αυτό στον Κάτουλλό σου το 'στειλες
για να τον βασανίσει μια μέρα ολάκερη,
στα Σατουρνάλια, που η καλύτερη του χρόνου ημέρα είναι.
Όχι όχι δεν πρόκειται να σου περάσει έτσι, ξεφτέρι μου.
Αύριο πρωί-πρωί στα βιβλιοπωλεία θα τρέξω,
για να μαζέψω Καίσιους, Ακβίνους και
το Σουφήνο, όλου του κόσμου τα φαρμάκια,
με τα μαρτύρια αυτά το δώρο σου να ανταποδώσω.
Όσο για σας, έχετε γεια, δρόμο από δω
και πάτε στα τσακίδια, εκεί απ' όπου ήρθατε,
κατάρες των καιρών, της πλάκας ποιητές.

Κάτουλλος 12

Μαρρουκινέ Ασίνιε, το αριστερό το χέρι σου
καλά δεν το δουλεύεις, στην πλάκα στο κρασί,
σουφρώνεις τις πετσέτες των απρόσεκτων.

Κι αυτό γουστόζικο θαρρείς πώς είναι; Ανόητε, πέφτεις έξω·

όσο δεν πάει βρόμικο κι άξεστο πράμα είναι.

Δε με πιστεύεις; Ρώτα τον αδερφό σου

τον Πολλίωνα, που ένα μάτσο χρήματα

για τις κλεψιές σου θα 'δινε - χάρη γεμάτο

βλέπεις και φινέτσα ειν' το παιδί.

Γι' αυτό ή καρτέρα ιάμβους στο κεφάλι σου να πέσουνε

χιλιάδες ή δώσε πίσω την πετσέτα μου,

δεν είναι η τιμή της που με συγκινεί,

αλλά του φίλου μου που είναι ενθύμιο.

Λινά μαντήλια από της Ισπανίας τα Σαίβατα

για δώρο μου 'στειλαν ο Φάβουλλος

και ο Βεράνιος· αυτά οφείλω να αγαπώ

όσο αγαπώ το Φάβουλλο και το Βεράνιό μου.

Κάτουλλος 6

Για τη δικιά σου, Φλάβιε, στον Κάτουλλο,
αν άκομψη και άγαρμπη δεν ήταν, δε θα κρατιόσουν
να μιλήσεις κι αδύνατο θα ήταν να σωπάσεις.
Αλλά ποιος ξέρει ποιο χτικιάρικο τσουλί
αγαπάς: αυτό να μολογήσεις ντρέπεσαι.
Όμως τις νύχτες σ' αδειανό κρεβάτι δεν ξαπλώνεις
του κάκου σιωπηλή φωνάζει η κάμαρά σου
που μ' άνθη κι ευωδιές απ' τη Συρία μοσχοβολά,
το στρώμα σου απ' άκρη σ' άκρη εξίσου
ξεφτισμένο, και το συρτό μουρμουρτητό, το πήγαινε
έλα της σειομένης κλίνης σου σε καταδίδουν.
Την πάπια, το λοιπόν, μην κάνεις - δε βγάζει πουθενά.
Ρωτάς γιατί; Γιατί δε θα 'τανε τα σκέλια σου
πρησμένα απ' τό γαμήσι, αν άτακτος δεν ήσουνα.
Γι' αυτό ό,τι κι αν έχεις, καλό κακό,
πες μας. Θέλω εσέ και την αγάπη σου
με στίχο άψογο στα ουράνια να υμνήσω.

Κάτουλλος 13

Θα φας καλά στο σπίτι μου σε λίγες μέρες,
Φάβουλλε, πρώτα ο θεός.
Αν βέβαια μαζί σου φέρεις ένα ωραίο και μεγάλο
δείπνο, κι όχι να μου 'ρθεις δίχως κοπέλα όμορφη
και κρασί κι αλάτι και κάθε λογής έξυπνα αστεία:
αν τα φέρεις όλα αυτά, στο λέω, γόη μου,
θα φας καλά. Βλέπεις, το πορτοφόλι του Κατούλλου σου
είναι γεμάτο αράχνες. Αλλά για αντάλλαγμα
άκρατη αγάπη θα γευτείς ή κάτι που 'ναι
πιο γλυκό, με πιο πολλή φινέτσα:
ένα άρωμα θα σου χαρίσω που Αφροδίτες
κι Έρωτες έδωσαν στο κορίτσι μου.
Αυτό σαν το μυρίσεις, Φάβουλλε, προσευχή
θα κάνεις στους θεούς να σε κάνουνε ολόκληρο μια μύτη.

Κάτουλλος 15

Σου εμπιστεύομαι, Αυρήλιε, και τη ζωή και
την αγάπη μου. Χάρη ζητώ σεμνή,
αν ποτέ στην ψυχή σου πόθησες κάτι που αγνό
περίμενες κι ανέγγιχτο να μείνει,
φύλαξέ μου το αγόρι μου σεμνά,
δε λέω από τον κόσμο - καθόλου δε φοβάμαι
αυτούς που στο δρόμο πέρα δώθε
προσπερνούν στις δουλειές τους βυθισμένοι,
αλλά εσένα τρέμω και τον πούτσο σου,
που 'ναι φαρμακερός για τα καλά και τα κακά αγόρια.
Τούτον, όπου γουστάρεις, όσο γουστάρεις, χώστον να,
όσο τραβά η ψυχή σου, ευκαιρίας δοθείσης.
Το αγόρι αυτό μόνο εξαιρώ, καθώς φρονώ, σεμνά.
Αν όμως το κακό κεφάλι σου κι η ξέφρενη μανία
σε τέτοιο σφάλμα ανόσιο σε σύρουνε, κακούργε,
και τη ζωή μου με κόλπα πονηρά παρενοχλήσεις,
αλίμονο σε σε, κακόμοιρε, και στην κακή σου μοίρα,
που με τα πόδια φούρκα και την πύλη σου ανοιχτή
ραπάνια και μπαρμπούνια θα σε σκίσουν.

Κάτουλλος: Μεταφραστικές Απόπειρες

Επιστρέφω απρόσμενα για να ανακοινώσω με αφέλεια κι ενθουσιασμό (βασικό συστατικό του ενθουσιασμού η αφέλεια, κακά τα ψέματα) ότι ξεκινώ λίγο στην πλάκα, λίγο στα σοβαρά, να μεταφράσω το βιβλιαράκι του Κατούλλου.


Κι αυτό το εγχείρημα σε σας το αφιερώνω, αναγνώστες μου,
που οι ιστολογίες μου νομίζατε πως κάτι τέλος πάντων λένε.