Κάτουλλος 15

Σου εμπιστεύομαι, Αυρήλιε, και τη ζωή και
την αγάπη μου. Χάρη ζητώ σεμνή,
αν ποτέ στην ψυχή σου πόθησες κάτι που αγνό
περίμενες κι ανέγγιχτο να μείνει,
φύλαξέ μου το αγόρι μου σεμνά,
δε λέω από τον κόσμο - καθόλου δε φοβάμαι
αυτούς που στο δρόμο πέρα δώθε
προσπερνούν στις δουλειές τους βυθισμένοι,
αλλά εσένα τρέμω και τον πούτσο σου,
που 'ναι φαρμακερός για τα καλά και τα κακά αγόρια.
Τούτον, όπου γουστάρεις, όσο γουστάρεις, χώστον να,
όσο τραβά η ψυχή σου, ευκαιρίας δοθείσης.
Το αγόρι αυτό μόνο εξαιρώ, καθώς φρονώ, σεμνά.
Αν όμως το κακό κεφάλι σου κι η ξέφρενη μανία
σε τέτοιο σφάλμα ανόσιο σε σύρουνε, κακούργε,
και τη ζωή μου με κόλπα πονηρά παρενοχλήσεις,
αλίμονο σε σε, κακόμοιρε, και στην κακή σου μοίρα,
που με τα πόδια φούρκα και την πύλη σου ανοιχτή
ραπάνια και μπαρμπούνια θα σε σκίσουν.