Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Κάτουλλος 46

Τώρα η άνοιξη πάλι τους πάγους λιώνει,
τώρα του ουρανού το μένος το ισονύκτιο
με τις γλυκές του Ζεφύρου σωπαίνει αύρες.
Πίσω να μείνουν οι Φρύγιοι, Κάτουλλε, κάμποι
και της Νικαίας ο πλούσιος αγρός της θερμής:
στις λαμπρές της Ασίας να πετάξουμε πόλεις.
Τώρα ο νους ορμητικός να ξεφύγει ποθεί,
τώρα με σπουδή ζωντανό δυναμώνει το βήμα.
Γεια σας γλυκές των συντρόφων συνάξεις,
που μακριά μαζί απ' το σπίτι κινήσατε
κι άλλοι δρόμοι απ' αλλού πίσω πάλι σας φέρνουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου