Κάτουλλος 16

Θα σας βιάσω κι απ’ τον κώλο κι απ’ το στόμα,

πούστη Αυρήλιε και Φούριε κουνιστέ,

που απ’ τα στιχάκια μου με κρίνατε,

γιατί είναι τρυφερούτσικα, ξεδιάντροπος πως είμαι.

Τι αγνός οφείλει να ‘ναι ο σεμνός ποιητής

ο ίδιος, τα στιχάκια του δεν έχουν τέτοια ανάγκη·

και αυτά εν τέλει τότε έχουν αλάτι και φινέτσα,

αν είναι τρυφερούτσικα και μάλιστα ξεδιάντροπα,

κι αν μπορούν λάγνους πόθους να ξυπνούν,

δε λέω στα παιδιά, αλλά σ’ αυτούς τους μαλλιαρούς

που σκληρούς δεν μπορούν να σηκώσουνε πούτσους.

Εσείς, για τις πολλές χιλιάδες των φιλιών μου

σαν διαβάσατε, του κάκου αρσενικό με μετράτε;
Θα σας βιάσω κι απ’ τον κώλο κι απ’ το στόμα.